《肇庆府倅王庚应平反广府帅司冤狱诗以纪其事》拼音版

宋代李昴英

zhàoqìngcuìwánggēngyīngpíngfǎn广guǎngshuàiyuānshīshì--mǎoyīng

rénshēngjiānběnshìtóngbāochū

guìjiànxiánfēnshūér

shàngjūnshīcháotíngshèguānzhí

fánbǎiyǒucúnjǐn

huòrénxīnshùntiān

广guǎngnánshízhōuguānmǎnbǎi

gōngdàoshúchítiánduōcài

jiézuòwēixiǎojiémáozéi

zhōuxìngérzhǎoqièchāoérbīn

jūnjùnrěntiānmíntiān

tāntāoshìfěibāocánrěnshànghuī

liántiánshěwēngpiánshǒugāozhì

liánjiāérbiānbèizāoqíng

yánhuǒchányánzhuǎnshí

ēnméngānyǎngmiànfánjiānzhēng

yīnshìréntiāngāoyúnhēi

xiánliú线xiànmài

tángtáng西shǔwēngfèntiánxiōng

shàngyǒuzhōuliánzhuōmóushēn

niàntóngbāoréncāoè

wèipíngfǎnpiànyántiānzhì

yuèzhuōpiānshìshìjiēyīnzhì

mèngziwèifēirényóuyǐn

wēngrénzhěyǒngjiānzhū

tiāndàoběnzhāozhāoqiǎojìng

huángběnhǎoshēnghéngyáng西liè

ānbǎigōngluòluòcānbāngguó

李昴英简介

唐代·李昴英的简介

李昴英

李昴英(1200—1257),字俊明,号文溪。广东番禺人。南宋名臣。早年受业崔与之门下,主修《春秋》。南宋宝庆二年(1226),李昴英上京会试,成广东科举考试的第一位探花,后任福建汀州推官。端平三年(1236)后,曾任太学博士,直秘阁知赣州等职。淳祐元年(1241)被丞相杜范荐任为吏部郎官。淳祐二年(1242),任太宗正卿兼国史馆编修,后又升任为龙图阁待制,吏部侍郎,封以番禺开国男爵位。宝佑五年(1257),在广州病逝。著有《文溪集》、《文溪词》等多卷。

...〔 ► 李昴英的诗(158篇)