《丁未孟秋夜月明如中秋因思范公守南阳赏月及》拼音版

宋代孙介

dīngwèimèngqiūyuèmíngzhōngqiūyīnfàngōngshǒunányángshǎngyuè--sūnjiè

xiānshēngchìzhōuzhōnglǎozibǎihuāzhōushàng

rénmíngyuèjīndāngyuè

liánxiāofēngshǔjǐnwànshuíxīn

bīngpánshēngchūhǎidàngyàngliùshēngjīn

zǎoqiū便biànjuétànjièyuèqīngguāngduō

tiāngōngměijiàzūnjiǔshèxiūchángé

rénshēngkànyuèshíbǎiniánhánshǔfēisuō

liǎnggōngquèyuèzhǎngzàishēngmíngwànliújiāng

mèngshēngzhúxiǎngxiàngfēngjǐngkōngyínó

dòngxiāozhǎngyǒuliáosuō

孙介简介

唐代·孙介的简介

(1114—1188)越州馀姚人,字不朋,号雪斋野叟。孙畴弟。幼随兄入郡庠,受业于胡宗伋。兄卒,从友厉德辅肄业于紫溪。既冠,授书自给,益发愤求学,至老不倦。

...〔 ► 孙介的诗(20篇)